Sao Paulo
Door: Sylvia
Blijf op de hoogte en volg Sylvia
28 November 2016 | Brazilië, São Paulo
Hallo!!
Even een kort bericht op mn laatste dag in Sao Paulo en Brazillie. Ik was hier drie dagen en het was even omschakelen van het relaxete Rio met strand, veel natuur etc, naar de supergrote, moderne businessstad Sao Paulo. Ik verblijf vlakbij Vila Madalena, een alternatieve buurt met de ene prachtige muurschildering na de andere en veel hippe eettentjes en barretjes. Bv (heel on-zuid amerikaans: vegetarische restaurantjes, Biologische restaurantjes etc). Het doet een beetje Berlijnachtig aan ofzo. Zaterdag. Nadat ik de avond ervoor asnkwam, heb ik rondgelopen en was ontzettend verdwaald. Het is erg ongestructureerd en hectisch hier in deze buurt,wat zn. Charme heeft, maar wanneer je de weg niet kunt vinden en terug naar het hostel wilt omdat dat de enige plek is waar je telefonisch bereik heb en je die avond met vrienden af hebt gesproken dus je ze wilt bereiken, is dat wat irritant. Een vriendinnetje (waarmee ik een week in Amsterdam en Rotterdam ben geweest samen met Gabriel die ik uit Bolivia ken), woont hier en zou die avond een traditioneel gerecht uit haar oorspronkelijke woonplaats in het Noorden van Brazillie koken. Ik wilde dus bereikbaar zijn omdat na zon. Lief aanbod niet te laat wilde komen maar was wat laat thuis ivm het ronddwalen hier. Ik sprak in het hostel aangekomen een tijd af en het was met de metro makkelijk te vinden (ze woont in Avenida Paulista, de grootste straat hier en dan bedoel ik echt inmens groot, echt superhoge impossante gebouwen met fancy knipperlichten in de avond etc). Voor haar huis kwam ik Gabriel met zijn vriendin tegen (gelukkig, aangezien ik haar telefonisch niet kon bereiken). Ik voelde me wat schuldig omdat ik een.half uur later dan gepland was, maar dat was een wat Nederlandse gedachte omdat nadat ik anderhalf uur binnen was er nog mensen binnen kwamen druppelen. Het was ontzettend gezellig, heel leuk haar en Gabriel weer te zien en herinneringen op te halen en heel veel lol gehad. Ik had het idee dat iedereen (ongeveer 13 man) elkaar kende omdat ze zo loyaal en los vanaf het begin waren, maar het bleek dat alleen Eduarda iedereen kende, en verder iedereen de meesten daar voor het eerst zagen. Iemand waarmee ik hierover praatte zei dat dat het typische hier is, dat iedereen je vriend is, of je ze wel of niet kent. Echt heerlijk dat iedereen zich meteen openstelt en op zn gemak is zonder zichzelf te bewijzen of profileren of achterdochtig te zijn, en de warmte van de contacten. Hoewel de meesten geen Engels konden en ik geen Portugees (hoewel met goed opletten begreep ik het een beetje omdat het wat op Spaans lijkt soms), voelde ik me er thuis en was het erg gezellig! Ik ging later met een meisje op zoek naar een sambabar omdat ik dat voordat ik zou vertrekken graag zou willen zien. We kwamen alleen barretjes met een soort countrumuziek van hier tegen, wat ook heel leuk was met veel life bandjes en leuke sfeer. De volgende dag zou ik met Gabriel meegaan naar de finale van 'zijn' club, Palmeiras. Het was op een of andere manier onmogelijk af te spreken dus ik had de dag alleen doorgebracht (Eduarda ging naar iets wat ze in het Engels niet kon uitleggen en waar geen tickets meer voor waren). Ik voelde me wat alleen omdat ik had gehoopt op een laatste gezamelijke dag aangezien ik Gabriel hierna niet meer zou zien en we verder ook geen afscheid hadden genomen ofzo. Hij was in de zevende hemel net als de vele supporters hier op straat dat Palmeiras voor het eerst in 22 jaar kampioen zijn geworden. Ik ging voor de grap kijken op het plein waar de spelers ingehuldigd werden, wat een gekte!!! De Braziliaanse voetbalpassie kwam tot uitdrukking daar!!! Leuk om te zien. Verder liep ik op straat een heel leuke markt en straat-sambafeest tegen het lijf. Wat heerlijk om iedereen te zien genieten, sambadansen op de heerlijke muziek. Ik voelde me nogal een 'gringo' als enige blonde tussen de Braziliaanse passie maar het was geweldig om mee te maken. Nou, ik ga van mn laatste dag hier genieten voordat ik naar Cartagena vertrek.
Heel veel liefs
Even een kort bericht op mn laatste dag in Sao Paulo en Brazillie. Ik was hier drie dagen en het was even omschakelen van het relaxete Rio met strand, veel natuur etc, naar de supergrote, moderne businessstad Sao Paulo. Ik verblijf vlakbij Vila Madalena, een alternatieve buurt met de ene prachtige muurschildering na de andere en veel hippe eettentjes en barretjes. Bv (heel on-zuid amerikaans: vegetarische restaurantjes, Biologische restaurantjes etc). Het doet een beetje Berlijnachtig aan ofzo. Zaterdag. Nadat ik de avond ervoor asnkwam, heb ik rondgelopen en was ontzettend verdwaald. Het is erg ongestructureerd en hectisch hier in deze buurt,wat zn. Charme heeft, maar wanneer je de weg niet kunt vinden en terug naar het hostel wilt omdat dat de enige plek is waar je telefonisch bereik heb en je die avond met vrienden af hebt gesproken dus je ze wilt bereiken, is dat wat irritant. Een vriendinnetje (waarmee ik een week in Amsterdam en Rotterdam ben geweest samen met Gabriel die ik uit Bolivia ken), woont hier en zou die avond een traditioneel gerecht uit haar oorspronkelijke woonplaats in het Noorden van Brazillie koken. Ik wilde dus bereikbaar zijn omdat na zon. Lief aanbod niet te laat wilde komen maar was wat laat thuis ivm het ronddwalen hier. Ik sprak in het hostel aangekomen een tijd af en het was met de metro makkelijk te vinden (ze woont in Avenida Paulista, de grootste straat hier en dan bedoel ik echt inmens groot, echt superhoge impossante gebouwen met fancy knipperlichten in de avond etc). Voor haar huis kwam ik Gabriel met zijn vriendin tegen (gelukkig, aangezien ik haar telefonisch niet kon bereiken). Ik voelde me wat schuldig omdat ik een.half uur later dan gepland was, maar dat was een wat Nederlandse gedachte omdat nadat ik anderhalf uur binnen was er nog mensen binnen kwamen druppelen. Het was ontzettend gezellig, heel leuk haar en Gabriel weer te zien en herinneringen op te halen en heel veel lol gehad. Ik had het idee dat iedereen (ongeveer 13 man) elkaar kende omdat ze zo loyaal en los vanaf het begin waren, maar het bleek dat alleen Eduarda iedereen kende, en verder iedereen de meesten daar voor het eerst zagen. Iemand waarmee ik hierover praatte zei dat dat het typische hier is, dat iedereen je vriend is, of je ze wel of niet kent. Echt heerlijk dat iedereen zich meteen openstelt en op zn gemak is zonder zichzelf te bewijzen of profileren of achterdochtig te zijn, en de warmte van de contacten. Hoewel de meesten geen Engels konden en ik geen Portugees (hoewel met goed opletten begreep ik het een beetje omdat het wat op Spaans lijkt soms), voelde ik me er thuis en was het erg gezellig! Ik ging later met een meisje op zoek naar een sambabar omdat ik dat voordat ik zou vertrekken graag zou willen zien. We kwamen alleen barretjes met een soort countrumuziek van hier tegen, wat ook heel leuk was met veel life bandjes en leuke sfeer. De volgende dag zou ik met Gabriel meegaan naar de finale van 'zijn' club, Palmeiras. Het was op een of andere manier onmogelijk af te spreken dus ik had de dag alleen doorgebracht (Eduarda ging naar iets wat ze in het Engels niet kon uitleggen en waar geen tickets meer voor waren). Ik voelde me wat alleen omdat ik had gehoopt op een laatste gezamelijke dag aangezien ik Gabriel hierna niet meer zou zien en we verder ook geen afscheid hadden genomen ofzo. Hij was in de zevende hemel net als de vele supporters hier op straat dat Palmeiras voor het eerst in 22 jaar kampioen zijn geworden. Ik ging voor de grap kijken op het plein waar de spelers ingehuldigd werden, wat een gekte!!! De Braziliaanse voetbalpassie kwam tot uitdrukking daar!!! Leuk om te zien. Verder liep ik op straat een heel leuke markt en straat-sambafeest tegen het lijf. Wat heerlijk om iedereen te zien genieten, sambadansen op de heerlijke muziek. Ik voelde me nogal een 'gringo' als enige blonde tussen de Braziliaanse passie maar het was geweldig om mee te maken. Nou, ik ga van mn laatste dag hier genieten voordat ik naar Cartagena vertrek.
Heel veel liefs
-
28 November 2016 - 17:59
Nienke :
Syllie! Leuk om je verhaal weer te lezen! Hoop dat je toch nog n leuke laatste dag gehad hebt daar. De foto's zijn echt prachtig met al die kleuren. Geniet van je volgende bestemming!
Kus! -
29 November 2016 - 18:00
Henk Pieters Graafland:
Lieve Sylvia,
Geniet van je positieve verslagen.
Fijn, dat je het zo naar je zin hebt.
Geniet zo veel als mogelijk.
Lieve groeten van JOUW Opa. -
30 November 2016 - 12:24
Mama:
Lieve syl
Even een berichtje uit Hessum... Wat een mooie kunstzinnige foto's...Wel heel anders dan Rio, kan me voorstellen, dat het even schakelen was.
Wij zijn heel blij, dat je goed aangekomen bent in Cartagena en wij hadden van Rita al gehoord, dat de temperatuur daar lekker warm is. Hier hebben we de koudste nacht sinds 20 jaar voor november achter de kiezen....8 graden onder nul, dus wel even een verschil!
Wij hopen, dat je een leuk hostel hebt en er een gezellige tijd zult doormaken.
Heel veel liefs en Xies
papa en mama -
30 November 2016 - 12:47
Anke:
Sylvia! Zo gaaf weer te lezen, al jouw avonturen! Echt super dat je ons zo op de hoogte houdt van wat je daar ziet en doet - terwijl ons werkende leventje hier gewoon doorgaat - haha - jaloers!! geniet ervan!! -
01 December 2016 - 00:40
Sylvia Nijhoff:
Heel erg bedankt voor de lieve reacties!! Veel liefs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
